برای دیدن مطلب بر روی ادامه مطلب کلیک کنید
شفای بیماران صعبالعلاج و ناعلاج:
از دیگر معجزات حضرت عیسی علیه السلام این بود که کور مادرزاد را شفا میداد و بیماران مبتلا به پیسی را بهبود میبخشید: «... وَأُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَالْأَبْرَصَ...»؛ ...و به اذن خدا، کورِ مادرزاد و مبتلایان به برص پیسی را بهبودی میبخشم... .
"أکمه" کور مادرزاد یا مطلق کوری است؛ یعنی کسی که از نعمت بینایی و نیروی باصره محروم بوده و علاج آن جز با قدرت الهی امکانپذیر نیست و "برص" بیماری پوستی است که لکههای سفیدی در پوست انسان ظاهر میشود و از جمله بیماریهای صعبالعلاج است و "إبراء" به معنای برطرف کردن نقص و ضعف بوده به طوری که به بهبودی کامل برسد؛ چنانکه خدای تبارک در آیهی دیگر خطاب به حضرت عیسی بن مریم میفرماید: «و کور مادرزاد و مبتلا به بیماری پیسی را به فرمان من، شفا میدادی».
دلیل ذکر شدن این دو بیماری یا به این علت است که أطباء در معالجهی این نوع بیماران عاجز مانده بودند، با این که پزشکان آن روز معالجات حیرتآوری انجام میدادند؛ یا مردم شفا یافتن این نوع بیماران را به عیان مشاهده میکردند و جایی برای انکار باقی نمیماند. پس عیسی بن مریم با دست مسیحایی خویش چشم نابینا و مبتلایان به برص را مسح میکرد و همان حین مبتلایان به إذن الهی به طور معجزهآسا شفای کامل مییافتند.